Eergisteren schreef ik over zelfmoord. Niet te weten dat er iemand in ons dorp een einde aan zijn leven heeft gemaakt. Ik hoorde het gisteren en ik heb het net opgezocht,mocht ik nog twijfelen , toen ik de naam in typte en de plaats stond er achter ,Zelfmoord.
Wij moeten dit niet gewoon vinden en ook niet zeggen dat zelfmoord dan toch wel door de Here God goedgesproken wordt. Natuurlijk is het eindoordeel aan de Here God. Maar als wij zeggen dat iemand er toch komt,dan is het hek van de dam en vele schapen zullen volgen,waarom nog strijden voor het leven ? Dan is het toch ook niet erg meer als Artsen uit 'liefde'mensen een spuitje geven zodat mensen uit hun lijden geholpen worden ?
Er is geen verschil. Ons geweten mogen wij niet sussen.
Jaren geleden toen ik nog getrouwd was heb ik ook gestreden. De vreselijk dingen die ik mee maakte.Daarna heb ik die behoefte nooit meer gevoelt. In die tijd was er een dominee in die plaats die schreef in de krant dat als mensen zelfmoord wilde plegen geholpen moesten worden als het leven zo ondragelijk was. Ik heb een brief geschreven aam die dominee dat het niet mocht.
Ook ik heb pogingen ondernomen om er een einde aan te maken.En ook toen al kwam ik in het verzet dat ze mensen dan ook nog wilde helpen of het goed spreken. Het kan niet en het mag niet.
IK WEET DUS DE STRIJD en daarom mijn verzet.
Jaren lang heeft die strijdt mijn strijdt geduurd. Ik voel ook met die mensen mee,juist omdat ik het weet.
STRIJDT GIJ DE GOEDE STRIJDT OM IN TE GAAN!
WIE TOT HET EINDE TOE VOLHARDEN ZULLEN BEHOUDEN WORDEN!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten