Vanmorgen werden wij uitgenodigd om Jezus te gedenken. het was Zijn Heilig Avondmaal. Het geeft je nieuwe moed en kracht. Na de dienst kreeg ik koffie visite. Wij zaten op dezelfde golflengte,dus konden wij vanuit ons hart met elkaar praten. Dit was een warm gesprek,beter dan van de week toen ik aanloop kreeg, en ik echt schrok van het geroddel. Dingen die ik niet zou mogen horen,ook andere kerkleden niet. Of je zwijgt of je zegt dingen die roddeltantes ook weer verkeerd doorgeven.
Als er bij ons vroeger thuis visite was, verjaardag of wat dan ook,trok ik mij het liefste terug in de keuken om voor de koffie en de afwas te zorgen. En nu weet ik niet hoe ik het op moet vangen. Wie zwijgt stemt immers toe ? Daarom was ik zo blij met het gesprek vanochtend na de kerkdienst. Een opbouwend gesprek, over de preek napraten.
De Geest des Heren heeft dat nieuwe begin gemaakt. De Heilige Geest vragen en bidden om op een goede verantwoorde wijze in het vervolg de verkeerde gesprekken een goede richting op te sturen.
Maak één wat is verdeeld,daar eindigt dit gedicht mee. Dat houd werkelijk in dat wij allen één kunnen zijn als wij ons aan Gods Woorden houden,en er niet mee sjoemelen. wat krom is niet recht spreken.
Gods Woord de Heilige Schrift lezen wat daar staat.Geen woord eraan toevoegen of eraf doen.
God is liefde,maar ook een verterend vuur. En daarom mogen wij geen water bij de wijn doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten